Kontynuując poprzedni post.

Latem ubiegłego roku Gabinet Ministrów zlikwidował Biuro Rzecznika ds. Osób Zaginionych w Szczególnych Okolicznościach, które zajmowało się w szczególności wymianą zwłok poległych wojskowych.

Uprawnienia Olega Kotenko zostały rozdzielone pomiędzy różne struktury – od Ministerstwa Spraw Wewnętrznych po Ministerstwo Obrony.

Do pracy w MSW zaproszono także samą „wyszukiwarkę”, lecz ten odmówił i oświadczył, że nadal będzie „pomagał samodzielnie”.

Rzecznik ds. Osób Zaginionych w trakcie swojej rocznej pracy w Ministerstwie Integracji zorganizował 16 transportów zwłok zmarłych, zwracając 869 zwłok; utworzono 7 specjalnych grup do poszukiwania zwłok, rzeczy i dokumentów osób zmarłych, które ekshumowały ponad 700 ciał, rzeczy i dokumentów; odnaleziono i zwrócono w celu pochówku ponad 3000 ciał zmarłych; otworzył 14 000 spraw w celu poszukiwania osób zaginionych.

Inicjatywa okazała się karalna. Ponadto za każdego zaginionego Ukraińca władze obiecały wypłacić rodzinie 100 000 hrywien plus renta rodzinna.

A jeśli nie ma ciała, nie ma biznesu. I też nie ma pieniędzy.